Hoe mijn ‘rug tegen de muur’-situatie uit 2014 mij helpt in deze crisis.

Eigenlijk doet deze periode me denken aan mijn eigen ‘rug tegen de muur’-situatie in 2014. Dat was het jaar waarin ik door een zware rugoperatie en incomplete dwarslaesie bijna 1,5 jaar gedwongen thuis zat (zie foto). Een jaar waarin ik ook mijn vaste baan verloor en in een halve burn-out belandde. Ik kan je zeggen: dat was geen leuke tijd. De meest onzekere tijd in mijn leven. Ik was bang geen werk meer te vinden (vanwege pijnlijke rug), bang dat mijn benen niet meer normaal zouden functioneren (zou ik dan nog een leuke man vinden?), ik wist niet of ik mijn hypotheek nog wel kon betalen, dus financiële onzekerheid. En dat voor iemand die eigenlijk heel slecht tegen onzekerheid kan.

Eigenlijk was er maar één ding wat mij in die tijd er doorheen heeft geholpen, en dat was: ‘zoek gezonde activiteiten die je helpen om om te gaan met onzekerheid’. Dat was de basisopdracht die ik mezelf gaf. Naast het trainen van mijn benen en rug om aan te sterken vulde ik daarom mijn dagen met mediteren, rustige yoga, kladde ik boekjes vol met optimisme om me te blijven focussen op het postieve, wandelde ik kilometers door het Vondelpark om mijn gedachten en gevoelens te ordenen. Ik speelde piano. Ik huilde.

In die 1,5 jaar dat ik thuiszat ontdekte ik een heleboel over mijzelf en het leven. En wel in de eerste plaats wat écht belangrijk voor me was. Als je beperkt wordt in geld, energie of middelen ga je vanzelf prioriteren.

Mijn beste ontdekking? Dat je kernwaarden kennen én er naar handelen de grootste voldoening geeft. Doelen liggen in de toekomst, waarden zijn hier en nu. Die zijn altijd beschikbaar. En daarmee het enige waar ik echt invloed op had én die ik, ongeacht de shit, iedere dag kon praktiseren: 1) ‘kies voor wat goed is voor je gezondheid’, 2) ‘toon moed’ en 3) ‘benut je creativiteit.’ En die laatste waarde, ‘benut je creativiteit’ bleek een goede overlevingsstrategie. Zoals oog houden voor wat wél (nog) mogelijk was, mijn oordeel uitstellen over of deze ‘situatie goed of slecht was’, mezelf tot prototype bombarderen (‘nieuw gedrag uitproberen’) – en zo meer.

Deze creatieve mindset is, naast meer mindful leven, echt mijn redding geweest. Uiteindelijk bleek het zelfs het zaadje voor de oprichting van De Creatieve Werkvloer. Die fysieke en financiële onzekerheid brachten (gedwongen) aan het licht wat mij werkelijk levensvreugde geeft: mensen in staat stellen mogelijkheden te zien, in élke situatie.

Ook nu, anno 2020, kan ik niet anders dan hoopvol zijn en vertrouwen hebben. Dat heeft mij toen geholpen, en gaat mij nu ook weer helpen. Vertrouwen op mijn flexibiliteit. Vertrouwen dat als ik blijf werken aan hoe ik omga met onzekerheid, namelijk via meditatie en me focussen op wat wél mogelijk is, ik elk scenario aan zal kunnen, hoe lastig ook.

Weet je, als je me in 2014 had verteld, toen ik daar werkloos, met halfverlamde benen, een pijnlijke rug en weinig geld had verteld dat ik nu mijn eigen onderneming zou runnen: ik had erom geglimlacht en gezegd ‘lief dat je dat zegt’ (maar in mijzelf hebben gedacht: ‘ja ja’).

Ik kan alleen maar zeggen: houd goede moed. En expect the unexpected.

Liefs, Femke
Eigenaar van De Creatieve Werkvloer